Inaasahan ko ay ang lumilipad na plato in the baso sa aking mukha gaya ng mga nasa pelikula

Sa dalawang pangalang binanggit ni Carina ay tuluyang lumuha ang mga tala. Ang dapit-hapon na paligid ay tuluyang nagdilim, nabalot ng maitim na mga ulap ang kalangitan ng aking isipan. Hindi ko na kailangang magsinungaling pa kay Carina, wala nang lusot pa. Alam ko on sigurado akong alam na niya kaya’t lalalim lang siguro ang sugat kung ako’y magpapalusot pa.

Pero sa tingin ko’y hindi dahil gaya ng sabi nila dati noong huli ko silang natuhog e ayaw na daw nila ng gulo kaya’t naging kampante pa din naman ako kahit paano

“you need to be. I gave myself for you kuya, all of the, it-all. kahit na may asawa ka. kahit na may kahati ako sa iyo. tanggap ko yun dahil in my opinion i’m dropping to you. crap. it is completely bullshit kuya. ang tanga ko.” mataray aunque mahinahong paliwanag ng dalaga.

Mabuti nalang on maganda ang aming pwesto, kaunti ang tao. Ang ideya ko sa aming pwesto age para maglampungan, walang makakakita sa amin kaagad kung siya ay aking halikan o hipuan. Aunque ang pwesto ng aming upuan ay tila naging pagkukubli sa mga hinagpis ng dalagang aking itinangi.

“zero kuya, sa similar sige, ok lang yun. alam mo ba ang inconveniente? kay ate Angel. she is most likely weeping as far as i am nowadays” wika niya.

Shit, crap, crap. Nalintikan na. Kumplikado man ang sitwasyon, alam ko na ang kahihinatnan ng aking bukas. Here is the prevent.

Dito ako’y napaisip. Ako during the ang aking bibig. Sa kanyang tanong ay na-discover ko na parang nanghuhuli lang ang dalaga. Ipinaliwanag niyang muli ang kanyang mga datos na nakulekta, inilahad niya sa similar ang lahat. Kung paano, kung ano, from the kung bakit.

“ate Angel did. nadulas yata yung mga boarders mo, nasabi na nakipag-inuman daw sila dati sa iyo, and that is they” wika ni Carina.

Gusto ko nang ibangga ang aking sasakyan noong gabing iyon. Kung hindi ko lang siguro kasama ang dalaga ay wala nang nagsusulat ng inyong binabasa. Aking naunawaan na ang tanging nahuli ni Angel ay ang “pag-iinuman” namin nila Vanessa at Carina. Hindi ko sure kung inamin din ng dalawa ang hindutan namin. Hindi ganoon magazine-isip sa akin au moment ou Angel, buo ang kanyang tiwala. Kung inuman lang ay hindi niya pag-iisipan na ako’y naging mahalay sa dalawa. Aunque iba itong au moment ou Carina, progress ang isip niya.

“I’m sure naman kuya, hindi ako nalalayo ng edad doon sa dalawa. Swerte mo hindi inisip ni consumed yun, na tinira mo sila. but myself, the very first time i heard the news headlines, yun na kaagad ang pumasok sa isip ko, which is fundamentally totoo nga” paliwanag niyang muli.

Humingi akong muli ng tawad sa dalaga. Ipit na ako in the alam kong hawak na niya ang alas. Anumang oras ay maaari na niya akong ilaglag.

“ang hindi ko lang matanggap elizabeth bakit mo pa nagawa yun, parang impression ko ang pangit ko na, parang hindi kana kuntento sa amin ni ate…” huli niyang salita.

Halos hindi ko mapindot ang numero sa elevator paakyat sa aming product. Hindi pa kasi sumang-ayon au moment ou Carina na ilihim nalang naming dalawa ang aking mga kasalanan. Siya ay nakipagkita sa akin upang pangunahan na ako, o siguro’y tulungan dahil siya daw ang unang tinawagan ni Angel matapos malaman ang aming lihim na inuman nila Regina in the Vanessa.

Lumabas au moment ou misis galing sa aming silid in the medyo nakasimangot pa. Natural sa isang asawa ang kabahan, kulang na lang age maihi ako sa aking salawal.

Sa aking pakikipagsapalaran, hinding hindi ko malilimutan ang ika-labingisang utos – huwag kang magpapahuli

Gustuhin ko man ay hindi pwede, ang aking tagapagtanggol na au moment ou Carina ay wala sa aking tabi. Aunque hindi na yata akma ito, kaya’t doon ako nanalig sa ika-labingdalawang utos – pag nahuli ka, huwag kang aamin.